Obligacje korporacyjne to dłużne papiery wartościowe emitowane w serii – są to dokumenty (obecnie mające najczęściej postać zapisu elektronicznego, wcześniej w formie papierowej) w których emitent stwierdza, że jest dłużnikiem obligatariusza (właściciela obligacji, czyli inwestora który je zakupił) i zobowiązuje się do spłaty określonych świadczeń. Emitentem obligacji korporacyjnych mogą być spółki akcyjne, komandytowo-akcyjne oraz spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, a inwestorem może zostać każdy posiadający rachunek w biurze maklerskim.
Cena emisyjna i cena wykupu
Najważniejszymi pojęciami dla inwestora jest cena emisyjna obligacji oraz cena wykupu. Cena emisyjna to wartość po jakiej emitent sprzedaje obligacje na rynku pierwotnym. Natomiast cena wykupu to koszt jaki emitent musi ponieść podczas wykupu obligacji korporacyjnych.
Rynek pierwotny
Inwestor, który chciałby dokonać zakupu obligacji korporacyjnych posiada dwie możliwości: kupno na rynku pierwotnym lub wtórnym. W przypadku rynku pierwotnego, obligacje kupuję się bezpośrednio od emitenta, po cenie, która została przez niego ustalona i przedstawiona w warunkach emisji. Na rynku pierwotnym wyróżnia się dwa rodzaje ofert: publiczną oraz prywatną. Oferta publiczna musi być skierowane do minimum 150 nieoznaczonych osób lub do nieograniczonej liczby inwestorów. W przypadku oferty publicznej emitent ma obowiązek stworzenia Dokumentu informacyjnego oraz Propozycji nabycia, które będą podstawowym źródłem wiedzy o emitencie (jego kondycji finansowej etc.) oraz o warunkach emisji. Inwestor decydujący się na zakup obligacji w ofercie publicznej na rynku pierwotnym będzie musiał zapoznać się z tymi dokumentami, ponieważ zawierają takie dane jak ocena sytuacji gospodarczej, finansowej i majątkowej firmy oraz perspektywy rozwoju – będzie mu to potrzebne do podjęcia decyzji o zakupie obligacji korporacyjnych. Ponadto, są to pisma o ściśle określonej, sformalizowanej strukturze, dzięki czemu stają się najbardziej rzetelnym i kompletny źródłem informacji. Wiadomości o papierach dłużnych znajdujących się w ofercie publicznej można także znaleźć w środkach masowego przekazu, takich jak telewizja, prasa czy Internet. Natomiast oferta prywatna może być skierowana do maksymalnie 149 imiennie wskazanych inwestorów, a informacje o niej nie powinny trafić do nieoznaczonych adresatów. Wymaga to od inwestorów indywidualnych o wiele większej znajomości rynku – w sieci można znaleźć bazy inwestorów do których warto byłoby się zapisać, by móc uzyskać taką ofertę. Emitenci częściej korzystają z takiej formy, ponieważ jej koszty są niższe i nie wymagają tworzenia Dokumentu informacyjnego, co jest stosunkowo trudnym zadaniem.
Rynek wtórny
Drugą możliwością jest zakup obligacji korporacyjnych na rynku wtórnym. Polega to na zawieraniu transakcji kupna-sprzedaży pomiędzy inwestorami, bez udziału emitenta. W Polsce mamy do czynienia z rynkiem wtórnym Catalyst, który został uruchomiony w 2009 roku przez Giełdę Papierów Wartościowych w Warszawie. Gdy inwestor zdecyduję się na taką opcję, musi posiadać rachunek maklerski, ponieważ transakcje odbywają się w systemie giełdowym. Zakupu obligacji dokonuje się poprzez składanie zlecenia w wybranym biurze maklerskim – broker w godzinach otwarcia giełdy realizuje naszą ofertę.
Przed podjęciem decyzji o zakupie obligacji korporacyjnych należałoby zapoznać się dokładnie z kondycją finansową przedsiębiorstwa oraz warunkami emisja. A to czy zdecydujemy się na zakup na rynku pierwotnym czy wtórnym będzie zależało już od naszych preferencji oraz kapitału, jaki chcemy ulokować.